Μομφή

Δημιουργός: Sui generis

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Χάθηκαν οι δρόμοι με τους ωραίους αγώνες
για ένα τίποτα που μας ερέθισε πιότερο κι απ'όνειρο
στους βάλτους των μαραμένων μας ορμών.
Χάθηκαν κι οι λογισμοί που δραπέτευαν απ'τα παράθυρα
οταν κρυφοκοιτάζαμε τους βιασμούς της αισθητικής μας.
Να'ναι έτσι που σου'λεγαν στο πατρικό το σπίτι,
πως γεννιέσαι κυκλωμένος με τσιμέντα
για να βρει την κόλαση η γκρίζα πραγματικότητα
μέσα απ'το μικροσκοπικό σου σώμα;

Μ'ωραία λόγια σε κουβεντιάζουν οι φοίνικες
που δοκίμασαν τ'αγνό, παιδικό σου αίμα.
Μ'ωραίες ευχές σ'αγκαλιάζουν οι ξένοι
που στόλισαν την σάρκα τους με την δική σου.
Μα δεν είσαι πια παιδί και πια δεν είσαι ξένος,
στέκει σφιχτό το σώμα σου σαν τα γκρίζα τσιμέντα.
Ποιές αποφάσεις σου φαρμακώσαν την φαντασία
και χάθηκαν οι δρόμοι με τους ωραίους αγώνες
κι οι λογισμοί που δραπέτευαν απ'τα παράθυρα;

Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-09-2015