Του φίλου

Δημιουργός: pennastregata, Αγάπη Μουνδριανάκη.

Να είναι καλά οι φίλοι μας οι αγαπημένοι, όπου και αν βρίσκονται! Καλό μας απόγευμα!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Είναι, σου λέω, κάτι φίλοι
αόρατοι, κι όμως παρόντες, στις ζωές μας...
που βάζουν λάδι στο καντήλι
να βρίσκουν φως πάντα οι χαρές και οι αντοχές μας.

Κάτι στιγμές μόνο δικές μας,
βασίλισσες μέσα στου νου μας την κυψέλη,
που ξέρουν όλες τις ρωγμές μας
και τις αλήθειες που κανείς άλλος δεν θέλει...

Και ας πάνε χρόνια που δεν σ' έχω ξαναδεί,
να σου ιστορήσω, δίχως καν λέξεις να πλέξω,
τώρα που είμαι πια μαμά κι όμως παιδί,
και οι ενήλικες μ' αφήνουν στην απ' έξω...

Πάμε, σου λέω, μία βόλτα
μια θάλασσα στο βάθος μόνο μας χωρίζει...
Τα πέλαγα δεν έχουν πόρτα
να κλείνει, κι ούτε τα πετούμενα να ορίζει...

Λίγο κρασί μες στο ποτήρι,
κουβέντα, για να κεραστούμε τόσα χρόνια.
Με της αντάμωσης τη γύρη
να λέμε πως δεν χόρτασε κανείς, μα είναι αιώνια!

Και ας πάνε χρόνια που δεν σ' έχω ξαναδεί,
να σου ιστορήσω, δίχως καν λέξεις να πλέξω,
τώρα που είμαι πια μαμά κι όμως παιδί,
και οι ενήλικες μ' αφήνουν στην απ' έξω...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-09-2015