του ναυτικού φιλία

Δημιουργός: aamore, Τσαμανδουρας Γιαννης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center]
Βάρεσα ανάποδα, σφύριξα τρεις με την μπουρού και βρίζω τον βαρκάρη
Μάινα το sprig, καλούμα κάβο , δε φτάνει ρε, που ο διάβολος να πάρει ,
λάσκα κουτούκι , τι να πω, κράτει η μηχανή, αγάντα την άγκυρα η πλώρη,
Νεύρα πολλά, μην μου μιλάς, μέση τιμόνι, βάλε τον κρίκο και προχώρει.
Κοιτάς δεξιά κοιτάς μπροστά και όλο ρωτάς στα πόσα το μέτρα ακόμη
λύσε τους μπότσους στα σχοινιά, ρίξε την σκάλα στη στεριά, ηρέμησα συγνώμη .

Τώρα δεν μου χρειάζεται πια συγνώμη να ζητήσω
καπετανάτο στην στεριά δεν μου βολή να κτίσω.
Κόντρα στο πλοίο της ζωής δεν κάνω εγώ κουμάντο
άλλοι προστάζουν και ότι βγει αγάντα τέλος πάν το.

Βρήκα ένα φίλο μου εχθές και κάτσαμε αντίκρυ
ήπιαμε δύό και σέρναμε νέας ζωής το δίχτυ .
Κάτσε ρε φίλε να σου πω και εγώ τα βάσανά μου
σαράντα χρόνια Ναυτικός τι κρύβω στην καρδιά μου.

Τα πάντα σύρε ξ έσυρε τα λέγαμε ομάδι
μα βάλε δύό να γίνουμε σούρες αυτό το βράδυ
Φίλε σου Λέω σ' αγαπώ και εσύ το ίδιο μου πες
μα τώρα ξαναγέμισε αυτές τις άδεις κούπες.

Τέλος δε έχει η θάλασσα μα τα βουνά ψιλά 'ναι
δηλώνω ότι η φιλία μας παντοτινή θα να ναι.

καλημερούδια σας

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-10-2015