Στα τριάντα μου χρόνια

Δημιουργός: poetryf

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στα τριάντα μου χρόνια
ήμουν ήδη λεχώνα,
το παιδί μου το λέγανε πόνο.
Μου ζητούσε αγάπη
να του τρίψω την πλάτη,
το φιλούσα να πάρει οξυγόνο.

Στα τριάντα μου χρόνια
ματωμένα σεντόνια,
της αγάπης πορφύρα σβησμένη.
Ένας κόσμος που ανοίγει
την καρδιά του τη λίγη
κι αγκαλιά το «πολύ» περιμένει.

Τι να πεις, τι να νιώσεις
αν δοθείς και δεν δώσεις
απ’ τους μόνους πιο μόνος θα μείνεις.
Ό,τι ήσουν θα γίνω
όλο θέατρα στήνω
μα κι εσύ σαν κι εμένα θα γίνεις.

Στα τριάντα σου χρόνια
με ελπίδες εγγόνια
κι ένα φως στην καρδιά για σημάδι.
Να σε βρει να σου δώσει
κάποιος όταν νυχτώσει
-για να κλείσεις τα μάτια- ένα χάδι.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-10-2015