Δάκρυ

Δημιουργός: νικανδρος μητσικακης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

δίστομο δάκρυ αμφίκυρτα λειψό, άλλο πολύτιμο δεν γέννησα,
Πολύ θαμπό για να φτωχύνει αλλοτινούς εορτασμούς συναλλήλους ,
πλούσια φωνακλάδικο κι όμως εντός μου ξεκουλούριασε
ότι εγώ ότι εσυ (όλα τα εγώ κ εσυ) από καιρό είχε αναχωρήσει ,όπως ενομιζα .
Πάντα η χλωροφύλλη της νυχτιάς μου ,το θέρος που εφώτισες με ινες γλυκού φιλιού και σάλιου. Συνθέσεις πληγιασμένες
Στο τραπεζάκι βαφτισμένο ως « το όλον» ,το λιγοστό εκείνο το ψωμί
που θυσιάζαμε την κόρα του σε κόκκινο κρασί ,
δεν περιμένει στόμα να ακουμπήσει.
Και έπινες μόνο μουσική.
Σε μένα πάνω την ζάλη όλου του κόσμου την απέθεσες και η δική σου αμοίραστη στα αμούλιαστο από κρασί ,ψωμί, «του όλου».
Λες δεν ταιριάζουν θρήνοι
σε αυτούς που αρτυθήκανε και το ξελίγωμα τους μετατέθηκε για αργότερα,
σαν είδες και δεν βλέπεις πια,
κ ένα βουνό μόνο στην ανηφόρα να ναι ταγμένο.
Κι αυτό το δάκρυ ,το παράταιρα δύσμορφο και βαρύ ,
το υγρος του, το ύψος του εξαχνώνει
στην ανάβαση
[I][I]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-11-2015