Tο σταυροδρόμι (οι πύλες του Άδη)

Δημιουργός: Skylight, Σταμάτης Βαρσάμος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κατηφόρισα απόψε απ τον δρόμο το παλιό
κι έφτασα στο σταυροδρόμι που φοβάμαι από καιρό
έκανα λίγο να φύγω κι όμως στάθηκα
ένα κάλεσμα απόψε μέσα μου αισθάνθηκα

Κι έτσι άλλαξα πορεία στα σκοτάδια πήγαινα
που θα φτάσω -ποιος να ξέρει- πίσω όμως δεν γύρναγα
στα σκοτάδια ο αέρας σφύριγε σα δαίμονας
και το δρόμο να στενεύει έβλεπα πηγαίνοντας

Νυχτερίδες κουκουβάγιες πάνω μου πετούσανε
σα να προειδοποιούσαν πως με κυνηγούσανε
απ τα δέντρα είχαν πέσει πια όλα τα φύλλα
και εμένα μου ‘χε έρθει μια ανατριχίλα

Μυρωδιές μέσα στο δάσος, όχι όμως λουλουδιών
μοιάζανε με δυσωδίες των χαμένων των ψυχών
και μπροστά μου με κουκούλα μια γυναίκα έκλαιγε
μου ‘λεγε από ‘κει να πάω και πίσω μου έδειχνε

Ρώτησα γιατί δακρύζει τι θα βρω μπροστά
κι είδα κάτω απ την κουκούλα ήταν μόνο κόκαλα
μα δεν ήθελα να φύγω… μόνο λίγο στάθηκα
είτε πάγωσα για λίγο, είτε απλά τρελάθηκα

Μου είπε πως όλο ευθεία βρίσκονται τα Τάρταρα
έστριψα ένα τσιγάρο και τον δρόμο τράβηξα
άκουγα αυτό το κλάμα μουσική μες στη σιωπή
και σκιές να ακολουθούνε τη δική μου διαδρομή

Έστριψα μέσα στο δάσος από ‘κείνες να χαθώ
και σε ένα βάλτο δίπλα είδα ένα ορφανό
μού ‘πε να γυρίσω πίσω μα δε τ’ άκουσα
και μετά από λίγη ώρα πάλι το συνάντησα

Είχε πια αίμα για δάκρυ μες στα χέρια μια κλωστή
μου ‘πε «από δω κρεμιέσαι και τη τέντωνε πολύ»
μα εγώ κοντά του πήγα και για λίγο κάθισα
του ‘δωσα και το παλτό μου και μετά το άφησα

Πέρασα άλλη μια ώρα μες στο δάσος χάθηκα
και από μια ιτιά που κλαίει από κάτω κάθισα
ο αέρας να κουνάει τα κλαδιά απειλητικά
και μία μορφή θλιμμένη ξεπροβάλει απ τη σκιά

Σα να έβλεπα από πίσω ήταν λίγο διαφανείς
μα μες τα σκοτάδια που ‘χε πόσα να μπορείς να δεις?
έβγαλε κραυγή μπροστά μου εγώ “λίγο” σάστισα
απ τον φόβο μου -σας λέω- εγώ όλος άσπρισα

Και σηκώθηκα να φύγω πίσω πια δε κοίταξα
έτρεχα μέσα στο δάσος ως που κάτι αντίκρισα
δύο σιδερένιες πύλες πέρα ως πέρα ανοιχτές
πάνω από δύο μετρά … και πολύ παλιές

Κάτω ίχνη από αίμα και στο βάθος οι κραυγές
είχα φτάσει πια στο τέρμα και δεν είχα επιλογές
στάθηκα λίγο μπροστά τους κι είδα το σημάδι
καλώς ήρθατε να λέει στις… πύλες του Άδη

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-11-2015