η μοναξια της νυχτας

Δημιουργός: gerontas, ΣΑΡΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Άγρια χαράματα κι η πόλη ίδια μοιάζει
φωνές ξενυχτισμένες στα μπαρ της λησμονιάς
καπνισμένες μορφές μυρίζουν αλκοόλ
ξεγέλασες το θάνατο γι άλλη μια μέρα
μα πιότερο συγκίνησες
τα γυάλινα ποτήρια που μαθαν την ψυχή σου.

Βράδια ολόκληρα μες τα ερείπια οίκων ανοχής
στ΄ απόκρυφα των πληγωμένων γυναικών
Μες τα χαλάσματα της πόλης των αστών
Έπαιζες με την αγάπη σου κρυφτό
σε κρύα δώματα
σε σώματα που μοιάζουν ξένα.

Νύχτα θολή ,υγρή απ τα δάκρυα των ματιών σου
γύρεψες μες τον καπνό την ανάσα σου να βρεις.
Μέσα σε κάδους σκουπιδιών
κρύβει η ζωή τα μυστικά σου
Μέσα στις λάσπες ,στα βρώμικα νερά
διαμάντια όνειρα ζητούν την λύτρωση τους.

Απόμακρη του κόσμου η σκιά σου
βαδίζει στο σκοτάδι μ ένα φόβο
μην δει το άδικο του δόλιου χρόνου σου
στις τρύπες που τον έριξες
νερό να πιεί ,τροφή εκεί γυρεύει
κι άσκοπα μες τον καιρό η ζωή σου ζητιανεύει
κι η μοναξιά της νύχτας κυριευει το κορμι σου.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-12-2015