Μύρων

Δημιουργός: pennastregata, Αγάπη Μουνδριανάκη.

.............

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Είναι φορές που συναντώ σε σε θέσεις, σε γραφεία,
ανθρώπους σχεδόν άγνωστους μα με αύρα θετική,
που ο τρόπος τους δεν μαρτυρά απλή δοσοληψία,
μα αληθινό χαμόγελο κι ευγένεια αυθεντική.

Ίσως κανέναν από αυτούς ποτέ να μη γνωρίσω
μα χαίρομαι να συναντώ στο δρόμο, στη δουλειά.
Πάντοτε θα κοντοσταθώ για να τους χαιρετίσω,
με δυο κουβέντες προσηνείς, μέσα από την καρδιά.

Έτσι και τούτο το πρωί από το Δημαρχείο,
πέρασα για μια υπόθεση λιγάκι ανιαρή.
Χαιρέτησα όλους στο γκισέ, είπα και ένα αστείο,
μα κάτι στην ατμόσφαιρα μου φάνηκε βαρύ.

Σε μια στιγμή το βλέμμα μου πλανήθηκε στη θέση
εκείνου που όλο πείραζα κι έψαχνα για να βρω,
αφού πάντα στο ζόρι του μπορούσε να χωρέσει
και δυο τρεις λέξεις φιλικές, που τόσο εκτιμώ.

Και έτσι ρώτησα κι εγώ τη διπλανή κυρία,
"πού βρίσκεται ο φίλος μας και ο σκέτος του καφές;"
Κι αυτή με θλίψη αφάνταστη και με αμηχανία
μου απάντησε: "τον Μύρο μας τον χάσαμε προχτές"...

Ίσως και κάποιος να σκεφτεί "μα πόσο πια σε νοιάζει,
για έναν σχεδόν άγνωστο γιατί τόσα μας λες;"
Γιατί η απώλεια των καλών σαν μια κατάρα μοιάζει
και όχι οι τύποι... μα η ψυχή γεννά τις οφειλές.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-12-2015