Budapest Heroe's Square

Δημιουργός: kostaskoutroulis, Κώστας Κουτρούλης

Το ποίημα γράφτηκε στην Βουδαπέστη, στην πλατεία όπου ο Χίτλερ έβγαλε τον πρώτο του λόγο μπροστά στον Ούγγρικο λαό.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στέκομαι μπροστά κι ακούω
σαν τότε τις φωνές.
Το πλήθος μαζεμένο
με κλειστά τα μάτια και τ’ αυτιά
κράζει τ’ όνομά του
και σαν πιστό σκυλί θα εκτελέσει την διαταγή,
μια σκέτη κτηνωδία,
μυρωδιά από μπαρούτι,
το μυρίζω πια καθαρά,
πώς φτάσαμε ως εδώ;
Καμία σημασία.

Κοιτάω γύρω ,κανείς…
μόνο ξένοι , φίλοι ,άνθρωποι ,ζώα,
κανείς δεν φωνάζει πια,
μα δεν χρειάζεται,
ο ήχος ταξιδεύει στον αέρα ,στους αιώνες,
απ’ το 40’ – τότε…
περιμένοντας έναν καινούργιο κράχτη
‘’Δικαιοσύνης’’ ,’’Τιμής’’ ,’’Αγάπης’’ ,’’Ισότητας’’,
σαν τους πολλούς του κόσμου τούτου.

Κάπου η μπόρα ξεσπά,
κάποτε πάλι σταματά
και ξαναρχίζει,
όσο υπάρχει ο ‘’Άνθρωπος’’
να την γεννήσει ,να την ζήσει ,να την σκοτώσει.
Κάπου τα όνειρα πεθαίνουν,
κάποτε πάλι γεννιούνται για να θυμίζουν.
Κάπου όλοι θέλουν το καλό,
κάποτε πάλι απλά σκοτώνουν.
Έν ‘ονόματι του ‘’τίποτα’’
και πάλι απ’ την αρχή
και εξαρχής τα πεπραγμένα
γίνονται αλήθειες όσο και ψεύδη
για το όνομα του ‘’Ανθρώπου’’.

Η πλατεία αδειάζει από σώματα,
γεμίζει απ’ τις φωνές,
η δίνη των καιρών ηχεί στα αυτιά μου,
η ώρα περνά ,10, 11, 12, 1, 2 και πάλι,
εκεί στεκόμενος,
το ‘’Άγαλμα της Αναζήτησης’’.
Σωπάστε…-

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-12-2015