ακούω αυτο το βρυχηθμό

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ακούω κοφτό αυτο το βρυχηθμό
με δάχτυλα ατσαλένια και στρεβλά
η νύχτα σαν άγριο κτήνος μ'αρπάζει στο λαιμό
και ρίχνοντας βλέμα γαύρο με πνίγει πονηρά

ψάχνω το φώς και το κλειδί
όμως παλεύοντας με μολυβένια άγχη
δεν βγαίνω απ'τη ψυχρή μου φυλακή
ούτε κερδίζω τη μοιραία μάχη

πόσο είστε μακρυά μου καμμιά φορά
βάραθρα του μυστικού μου ειρμού
μένω σα μετέωρος και μες στη μοναξιά
πλάι στα ράκη του άρρωστου κορμιού

φεύγουν οι πόθοι μου,βέβηλοι κινούν
παράξενο ,στα γαλανά σαν καραβάνι!
μιά στέρνα δανεική μάταια ζητούν
νερό της φαντασίας όσο κι αν πιούν δεν φτάνει

έγκλημα δεν έκανα για να το αποτρέψω
ποιος ετοιμάζεται ν'αδράξει τα κουπιά
γελάει ψιθυρίζει, ουρλιάζει κι άλλο να παλέψω
παίζει το ρόλο του αριστοτεχνικά

πόσο θέλεις ζητιάνα νύχτα να με θάψεις
στο ιερό σου ολοκαύτωμα βάλσαμο που νάβρω
γύρνα λοιπόν την όψη σου αυλάκι σα θα σκάψεις
σκόρπιων στοιχειών μή βλέπω πια το μαύρο

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-12-2015