~* Το ελάχιστο γίνεται τρανό *~

Δημιουργός: Stoforos, Νίκος Δ. Στοφόρος

Στα ήμερα του ισημερινού σου τα κανάλια, με χέρια φλογισμένα κωπηλατώ, τη γοητεία των αισθητών ανθών σου να ρουφάω και απ' τη γύρη σου μαγεμένος να μεθώ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=left][B][I]


*~* Το ελάχιστο γίνεται τρανό *~*
Θέλω να σου πω πως νιώθω
δεν φοβάμαι τους ίσκιους γύρο σου
κι αν με προδώσεις μια μέρα
στη σελήνη θα βρω τον οίστρο σου
έχω μάθει ν' ανακαλύπτω
τι κρύβεται μέσα στις λέξεις σου
κι αν με πλανέψουν τα φεγγάρια
θ' αγαπώ το χάδι
του αέρα σου.
Θέλω να σου εξηγήσω τη βαθύτερη έννοια
που με περιζώνει σαν τον άστατο καιρό
κι η μουσική που εμπνέει την εύνοια
ποτέ να μην προδώσω το φως το ερωτικό
την αγάπη που έσταξε, χρώματα
στις αστροφεγγιές μας
να μοσχοβολούν τα νυχτολούλουδα
κι η παρουσία σου, να ανθίζει την Άνοιξη
να προκαλεί την κάψα του καλοκαιριού
με βροχές
μέσα στα έγκατα στην αλγηδόνα του πάθους
της γης ...
Θα τολμήσω ν' αφήσω τις λέξεις μου
να πετάξουν με τις νότες του πόθου
στου φθινοπώρου τη νοτισμένη ηχώ
με τη μαγεία της έλξης, του γόνιμου λόγου
στις τροπικές σου ευρωστιές,
π' αναριγώ !
Στα ήμερα του ισημερινού σου
τα κανάλια,
με χέρια φλογισμένα κωπηλατώ
τη γοητεία των αισθητών ανθών σου
να ρουφάω
και απ' τη γύρη σου μαγεμένος να μεθώ
τις ουσίες του "είναι σου" ηλεκτρισμένος
να τρυγώ
μέσα στον ορίζοντα της αγάπης
το ελάχιστο μπορούμε να το κάνουμε τρανό !
* * Nikos D. Stoforos * *

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-12-2015