Νεφέλη πόθου

Δημιουργός: ειρήνη, Ειρήνη Παραδεισανού

αλλιώτικα σήμερα..καλημέρα

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Εσύ που ζούσες πάντα στο κύμα
Και προσκυνούσες άγνωστους κόσμους
Και σ' ονομάσαν μικρή νεφέλη
Νεφέλη πόθου
Νεφέλη αγνώστου..

Εσύ που αρμύρα σε συντροφεύει
Σε κάθε ψήγμα μικρής σου νιότης
Σε προσπερνούσαν πάντα οι άλλοι
Μα ήσουν μονάχη, χαμογελούσες
Και’ μοιαζες άμμος
Πικρή κουκκίδα
Κουκκίδα πόθου
Κουκκίδα αγνώστου..

Μα ζούσες πάντα συντροφευμένη
Από μια αχτίδα ολάνθιστου κήπου
Και στις κραυγές σου φυτρώνουν λέξεις
Μιας ασταμάτητης μικρής ουσίας
Που διατρέχει το ριζικό σου
Σαν μια νιφάδα απ' άγριο κύμα
Νιφάδα πόθου
Νιφάδα αγνώστου..

Μην αγναντεύεις πια ηλιοκαμένα
Όλου του κόσμου τα μεσημέρια
Είν' η πληγή σου
Χίμαιρα μόνη
Ουσία τόσο πια σκονισμένη
Χάνεσαι φεύγεις
Δεν περιμένεις
Τα όνειρά σου
Σκουριάζουν μόνα
Σ' ακροθαλάσσι αρμύρας, πόνου
Όνειρα πόθου
Όνειρα αγνώστου..

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-05-2006