Το χαμόγελο της Τζοκόντα

Δημιουργός: ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΑΠΠΑΣ, Διαμαντής Παππάς

Λόγω της ημέρας το ξέθαψα απ' το χρονοντούλαπο.Το έγραψα στα 18 και δημοσιεύθηκε στην Ανθολογία Νεοελλήνων ποιητών του Γιάννη Μαρή
στην Αθήνα.Το άφησα όπως ήταν με τις κάποιες ιδιομορφίες στην γραφή του.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Δεν είχε το δωμάτιο μου στολίδια περισσά
μα έναν μικρό σε μια γωνιά παμπάλαιο καναπέ
τραγουδιστή της μοίρας μου και των συλλογισμών μου.
Στον τείχο στραβοέστεκε ένα παλιό πορτρέτο
που άλλοτε παρίστανε την ξακουστή Τζοκόντα,
κειμήλιο οικογενειακό ποιος ξέρει ποιας γενιάς
που άφησε στο διάβα της δόξες τιμές και δάφνες.
Στο καναβάτσο που παλιά είχε τιμές γνωρίσει
απόμεινε το στόμα της και το χαμόγελό της.
Στόμα πλατύ, χείλη λεπτά φτιαγμένα για ειρωνεία,
σαν πέφτω για να κοιμηθώ και το πρωί που σκώμαι
το βλέπω και λογίζομαι τι παριστάνει τάχα.
Μήπως το έργο έγινε για ένα σκοπό και μόνο
να σατιρίζει την ζωή την φύση, τους ανθρώπους,
η μήπως πάλι φτιάχτηκε με τόση ειρωνεία
όση θα έδινε ακριβώς ο κάθε καλλιτέχνης
φιλοσοφώντας την ζωή, στον ίδιο τον εαυτό του;
Δεν μπόρεσα όμως ποτέ να εξηγήσω τούτο
και άφησα στην θέση του το παλαιό πορτρέτο
κι αυτή στο μισοσκόταδο της κρύας κάμαράς μου
δεν έπαυσε ειρωνικά το χαμογέλωτά της.


By Diamantis da Pappas

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-05-2006