τότε που κινούσα στον αγώνα

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

πάλλουν οι παλιοί μου οι ρόγχοι
ήχοι κι αντίλαλοι εκ βαθέων
γνώριμη η γλώσσα που μιλάνε οι βρόγχοι
κρίμα κάποιων πάντα μοιραίων

θέλγεις αρρώστια στα μαύρα σου κρέπια
τα καταχθόνια σα ρίχνεις βλέματά σου
τρίζεις ξίζεις τ'ασπρισμένα μου λέπια
σπέρνεις τα βρώμικά φλέματά σου

φρίκη που στη θέα κλέβει κάθε ηρωισμό
φεύγει μαλακά προς νέο λίκνο
πέφτει πάνω πάνω σε βράχο ισχνό
μ'άπληστη κορδώνει σαν τον κύκνο

είμαι και σαν ώριμος αντέχω το πόνο
πύργος νά μην είναι βαρύς η εικόνα
νιώθω πως γυρίζω πίσω το χρόνο
τότε που κινούσα στον αγώνα

Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-12-2015