Μόρσιμον ήμαρ

Δημιουργός: boofox, Voula

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μακριά θα ταξιδεύουμε στα ξένα,
μέσα στα κύματα αιώνες ναυαγοί
ν' αναπολούμε τα παλιά και περασμένα,
καθώς θα ψάχνουμε να βρούμε λίγο γη.

Και μπουχτισμένοι από αλάτι και υγρασία,
ηλιοκαμένοι από τη στέρηση σκιάς,
να φανταζόμαστε πως βρήκαμε το Νόστο
σε κάθε όραμα πως βλέπουμε στεριά.

Όμως τα κύματα την πλάτη μαστιγώνουν
και ροκανίζουν της βαρκούλας τα κουπιά.
Οι προσευχές αρχίζουν πια να ελαττώνουν
κάθε ελπίδα να γυρίσουμε ξανά.

Κι άλλες φουρτούνες τη βαρκούλα θα χτυπήσουν
και ο αγέρας θα ξεσκίσει τα πανιά.
Όταν οι ήρωες θέλουν να επιζήσουν,
θα το παλέψουν με ανδρεία στην καρδιά.

Μα αν οι μοίρες θέλουν να εκδικηθούνε,
δεν λογαριάζουνε θεούς και ανθρωπιά.
Εκείνες κρίνουνε κι εκείνες οδηγούνε,
του κάθε ήρωα τα αόρατα σχοινιά.

Αχνοφεγγίζει στον ορίζοντα η Κολχίδα
κι ακροβατώντας θα πατήσουμε στεριά.
Θα το βιώσουμε το Νόστιμον το ήμαρ
κι όλα θα γίνουν μια ανάμνηση κακιά.

Κι αυτοί που χάθηκαν πάνω στη βιοπάλη
και πήραν δρόμο δίχως να 'χει γυρισμό,
θα αναπαύονται στην αγκαλιά του Άδη,
ψάχνοντας μάταια για λίγο ουρανό.

Μα για όλους θα 'ρθει και το Μόρσιμον το ήμαρ
και θ' ανταμώσουμε σου Άδη για ποτό
και θα γελάσουμε ξανά με όλα εκείνα,
πλέον αθάνατοι σε κόσμο μακρινό.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-01-2016