Ζω για το Σαββατοκύριακο της μοναξιάς

Δημιουργός: Lacrima in Lucem

https://pernoamparizabooks.wordpress.com/

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μ’ αρέσουν τα γελαστά
μεθυσμένα μεσάνυχτα
Μ’ αρέσει ο ήχος
Των σκυλίσιων βημάτων
Πάνω στο πλακόστρωτο
Το ξημέρωμα
Μ’ αρέσει να πλάθω μύθους
Για σταγόνες βροχής και δακρύων
Που συναντιούνται, αναμιγνύονται
Και ταξιδεύουν σ’ αιώνιο ποτάμι…

Μ’ άρεσε που έφτασες στον κόσμο μου
(Σχεδόν μ’ εκπόρθησες)
Κι αταίριαστος παραμένεις
Αυτόνομος, αυτούσιος κι αναρχικός
Μ’ άρεσε που αναπάντεχα ερχόσουν
Στην απόλυτη νηνεμία
Δροσιστική πνοή
Πλάνευα τον εαυτό μου
Πως μι’ αγκαλιά
Με περιμένει στο σκοτάδι
Απαλή, τρυφερή, δοτική…

Δεν αντιδρούσα στην ευφορία
Της απροσδόκητης επίσκεψης
Κοιμόμουν πιο εύκολα τα βράδια
Καθώς ξυπνούσα μόνη
Μέσα στην παρουσία σου…

Μ’ έκαμες να γελώ
(Πόσο σπουδαίο!)
Δε γνώριζα για σένα
Ούτε για μένα γνωρίζω
Ό,τι δεν ορίζω, το παρατηρώ
Εξ αποστάσεως, με ασφάλεια
Δεν το αντέχω το απρόσμενο
Μα τ’ αποζητώ…

Απ’ το καράβι μου με απόδιωξαν
Σε ξερονήσι ναυαγός
Ξεβράστηκα
Πίνω όλη τη θάλασσα
Μα η δίψα δεν τελεύει
Μια ελπίδα αναζητώ
Σ’ ανύπαρκτο ορίζοντα
Δεν είσαι εσύ το λιμάνι μου
Δεν είσαι εσύ!
Μα άσε με να χαθώ μέσα στη ρέμβη σου
Γιατί η ζωή μου δε μ’ αρέσει
Με πνίγει τώρα πια…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-01-2016