~* Δαφνοστόλιστη κόρη *~

Δημιουργός: Stoforos, Νίκος Δ. Στοφόρος

Ανοίγω τις πύλες να διαχέει το φως της σοφίας κι οι σκέψεις μου σαν Μυρμιδόνες σ' ακολουθούν στρέφω το βλέμμα κι εστιάζω τον γαλαξία

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=left][B][I]

*~* Δαφνοστόλιστη κόρη *~*
Αν ερευνούμε μέσα μας, την γυμνή Αλήθεια
στη καθαρότητα που εκφράζει η ψυχή
χάνετε το κάλπικο κι η όψη της ασχήμιας
να διαφεντεύουν οι αχτίδες
σαν Αυγή.
Το όραμα της παρθένας σκέψης
σαν άσμα Αγγέλων θα ηχεί
ύμνοι ερωτικοί, αγαπημένης
μάχης Αρτέμιδος ν' ακούμε
μουσική.
Σαν τον Απόλλωνα π' ανέδειξε το μέγιστο κάλλος
για το χυτό της μούσας το κορμί,
χωρίς αντίγραφα στου Αχέροντα το πόνο
σαν τη θεότητα της ομορφιάς
αυθεντική.
Ανοίγω τις πύλες να διαχέει το φως της σοφίας
κι οι σκέψεις μου σαν Μυρμιδόνες σ' ακολουθούν
στρέφω το βλέμμα κι εστιάζω τον γαλαξία
αφέντης και δούλος, ίδια η λατρεία
που τα σπλάχνα μου εσένα ποθούν.
Δαφνοστόλιστη κόρη σε άρμα φαντάζεις
και σήμερα και αύριο, τ' ακόντιο για σένα
θα κρατώ
στον Ποσειδώνα θα ζητήσω ταξίδια
ήρεμες θάλασσες μαζί σου να διαβώ !
* * Nikos D. Stoforos * *

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-02-2016