Καθρέφτης εφιάλτης

Δημιουργός: giltidis, makis

Μισές αλήθειες

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Καθρέφτης εφιάλτης

Με βλέπω στον καθρέφτη μου
Και δεν μ' αναγνωρίζω
Πoιος είναι αυτός απέναντι
δεν ξέρω δεν γνωρίζω

Πόσο άγνωστος μου φαίνεται
Και ας τον ξέρω χρόνια
Τρέχουν τα χρόνια χάνονται
Και λιώνουν σαν τα χιόνια

Στο πρόσωπο κρύο νερό
Μήπως και ξε θολόσω
Απ το αδιέξοδο να βγω
Να φύγω να γλιτώσω

Μια ρουφηξιά καφέ βαρύ
Μια τζούρα απ το τσιγάρο
Και ίσως στο είδωλο φανεί
Ο δρόμος που θα πάρω

Όποιο και να ναι το στρατί
Εγώ θα αναζητήσω
Το νόημα που έχασα
Και ξέχασα να ζήσω

Νόημα που έχασα παιδί
Κι έχασα την ουσία
Κι ο έρωτας που ναι η ζωή
Έγινε συνουσία

Το σεξ χωρίς αισθήματα
Καφές χωρίς τσιγάρο
Σαν τα πεζά ποιήματα
Που εγώ δεν τα γουστάρω

Γιατί δεν παίρνουν μουσική
Δύσκολα τραγουδιούνται
Και αν αυτό ποτέ συμβεί
Σπάνια αγαπιούνται

Έχει τελειώσει ο καφές
Η κάφτρα καίει τα χείλη
Κι ακόμα ακούω να μου λες
Να μείνουμε δυο φίλοι

Της Ζουγανέλη η φωνή
Του Λιβαδά οι στίχοι
Το "η επιμονή σου" αντηχεί
Μα το ακούν οι τοίχοι

Μου έλεγες υπομονή
Είμαι εγώ μαζί σου
Και όντος μου' δεινε δύναμη
Ν' ακούω την φωνή σου

Τώρα η σιωπή σου είναι αυτή
Που δυνατά φωνάζει
Και στο κενό μου αντηχεί
Και το μυαλό ταράζει

Μου τάραξε και τ' όνειρο
κοιτώ αν είσαι ξύπνια
Θεέ μου σε ευχαριστώ
Δεν ήτανε αλήθεια

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-02-2016