Ωδή στη "γιαγιά" της Λέσβου

Δημιουργός: ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info



ΩΔΗ ΣΤΗ "ΓΙΑΓΙΑ"
ΤΗΣ ΛΕΣΒΟΥ

Γιαγιά της Λέσβου,
λες και κοιτούσα
την Παναγία βρεφοκρατούσα.

Όλου του κόσμου τη ντροπή,
-θαύμα απ' τα μεγάλα-
την ξέπλυνες σε μια στιγμή
με δυο σταγόνες γάλα!

Το ροζιασμένο χέρι σου
που κράταγε το μπιμπερό,
χωρίς να θέλεις έγινε
σύμβολο, πλέον, ιερό.

Το βλέμμα σου, που έδιωξε
απ' το μωρό τον τρόμο,
δείχνει στην ανθρωπότητα
της ανθρωπιάς το δρόμο.

Πάλεψες την απανθρωπιά,
ως Διγενής το Χάρο
και στης ζωής το πέλαγο
ύψωσες μέγα φάρο.

Μέσα στου κόσμου τη νυχτιά,
το τρυφερό σου χάδι
σαν άστρο θα φεγγοβολά
φωτίζοντας τον Άδη.

Η περήφανη καρδιά σου
την ντροπή δεν την αντέχει.
Είπες όχι στον Ηρώδη
όποιο όνομα κι αν έχει.

Απέδειξες, ο άνθρωπος
ότι δεν είναι κτήνος.
Ποιος ξέρει αν σ' ένα μωρό
δεν κρύβεται ...Εκείνος.

Από τα βάθη της καρδιάς
θερμό ευχαριστώ "γιαγιά."
Για έναν κόσμο ανθρωπιάς
είθε να είσαι η ..."μαγιά"

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-02-2016