Το φυλλαξα το αιματοβαμμενο τζην

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Αποψε σκεφτομαι τη μανα του Παυλου και ευχομαι να αποδοθει δικαιοσυνη για τον ανανδρο, αδικο χαμο του παιδιου της. Ο θανατος του να γινει σημαια που να θυμιζει τι ειναι Φασισμος. Καλημερα

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κυριακη πρωι, ειπα να φτιαξω τη ντουλαπα του γιου μου.
Βρηκα τη τσαντουλα, με το αιματοβαμμενο μπλου τζην.
Το φυλλαξα, πανε περιπου τεσσερα χρονια.
Ηταν τοτε 22 χρονων
Ενα βραδυ, σε καφετερια της Αγιας Παρασκευης.
Ησυχης, Βορειων προαστιων
Μιλαγε ο γιος μου στο φιλο του
Παθιασμενα, με την ορμη της νιοτης
Για το Σοσιαλισμο, για ιδανικα, για δικαιο, για το λαο,
για μια κοινωνια αλλη.
Οι μαυροι σκυλοι, κρυφακουγαν και καιροφυλαχτουσαν
Οταν φυγανε τα δυο παιδια, τους την ειχαν στησει στα σκοταδια
Διπλα στο αυτοκινητο του γιου μου...τρια ντερεκια
Τους πεταξαν κατω στο τσιμεντο
Και βαρουσαν, κλωτσουσαν, αλλυχτωντας, βριζοντας
Το Νικο τον εδειραν λιγο, γιατι ακουγε
Φερανε το παιδι μου 2 η ωρα τη νυχτα, βουτηγμενο στο
αιμα, απο τη κορφη ως τα νυχια
Με τρακτεριες απο τα αρβυλα του Φασισμου, στο κεφαλι και
σε ολο του το σωμα
Φεραμε το γιατρο
Οχι δεν πηγαμε στην αστυνομια
Τι θα εκανε αλλωστε?
Οχι δεν μου τον σκοτωσαν
Δεν ηθελαν
Εβγαλαν το μενος,του Φασισμου σε ενα νεο που ειχε
λογο, απλα ηξερε να μιλαει
Κοιταγα το παλληκαρι μου ολο μελανιασμενο και πρησμενο
Ραγισανε τα φυλλοκαρδια μου
Τις κρατησα τις τρακτεριες, βαθεια στη ψυχη μου
Το φυλλαξα το αιματοβαμμενο τζην
Το βουτηγμενο στο αιμα της ιδιας μου της καρδιας
Και πηρα ορκο
Θα μαχομαι
Θα αντιστεκομαι
Θα μαθαινω
Θα παλευω για μια κοινωνια αλλη
Ευχαριστω το θεο που μου το φερανε ζωντανο
Δεν ξεχασα, δεν ξεχνω, δεν θα ξεχασω
Κι ουτε μισω
Σκεφτομαι μονο τη μανα του Παυλου
Ειθε το αιμα, να γινει αχτιδα φωτος
Ελπιδα για τους ανθρωπους, οπου γης

Ευχαριστω. Γεωργια.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-02-2016