~* Το πρόσωπο του πόθου *~

Δημιουργός: Stoforos, Νίκος Δ. Στοφόρος

Είσαι μια μοίρα τελικά, που δένει στη φωτιά, με τη δική μου, στα στήθη σου ξαπλώνω τα καυτά κι από το σύμπαν, τρανεύω τη ψυχή μου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=left][B][I]


*~* Το πρόσωπο του πόθου *~*
Καυτή κι ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα,
μπροστά στις φλόγες απ' το τζάκι,
έκανα τελικά την απόπειρα
κι έβγαλα της μοίρας το φουστάνι.
Δοσμένη,
τραγουδούσε μοιρολατρικά
της έβγαλα το σουτιέν και τις ζαρτιέρες
και την απογύμνωσα, έτσι, από πεθυμιά
μπρος στο χαλί, μια αλληλουχία από έννοιες.
Σε θέλω γυμνή της ψιθύρισα
κι αυτή,
αντίσταση καμία
λες και της άρεσε πολύ το ξεμάτιασμα
κι άρχισε να ξεφυλλίζει βιβλία ...
Τι ζητάς και διαβάζεις ; την ρώτησα ...
~ Ψάχνω να βρω την μοίρα τη δική σου
να δω αν είναι πι' όμορφη,
έλα, για λίγο "θυμήσου",
ή πιο καλή από μένα ;
Να την καλέσω σε μιαν "τετ α τετ" συζήτηση
και τότε ...
θα πάρει φωτιά και η πένα ...
~ Σταμάτα πια το ξεφύλλισμα,
εσύ είσαι η μοίρα η δική μου
έτσι που σε χαϊδεύω τ' ανάτριχα
κι ορθώνετε γοερά η ύπαρξή μου.
~ Εσύ με καις και φλέγομαι
κι εγώ της λησμονιάς θα φτιάξω
μαντζούνι
είμαι η φιλενάδα της μοίρας σου
κι έλκομαι στο δικό σου κοστούμι.
Σαν το αρνάκι, που ξύνεται,
ήχους της φλογέρας σου ν' ακούσει
να ξεδιψάσει στις φλόγες σου
σαν το ξύλο στο τζάκι που σκούζει !
~ Είσαι μια μοίρα τελικά,
που δένει στη φωτιά, με τη δική μου,
στα στήθη σου ξαπλώνω τα καυτά
κι από το σύμπαν, τρανεύω τη ψυχή μου.
~ Βάλε στο τζάκι, τα ξερά
να καίνε το αγέρα
εσύ είσαι μέσα μου η φωτιά
βλέπεις ... γεννήθηκα Γυναίκα !
~ Μοίρα, Γυναίκα και φωτιά
θάλασσα ανταριασμένη
κι όμως ...
Σε σένα βρίσκω τη χαρά
το πρόσωπο του πόθου ! !
* * Nikos D. Stoforos * *

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-02-2016