Φενάκη

Δημιουργός: Lacrima in Lucem

https://www.youtube.com/watch?v=2QXLx3MjOqE

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πώς μέθυσα από το χρώμα της ματιάς σου;
Τόσο γλυκά, π' άλλο πιοτό δεν ήθελα,
δεν προσδοκούσα άλλη γεύση να γνωρίσω.
Και μες στα χείλη σου ζωή γλυκιά αποζητούσα
γιατί τα νόμιζα φτιαγμένα από μέλι.
Όλη ενοχές και χρώματα και μέθη
αποκοιμιόμουν μοναχή, μα στην αγκάλη μ' σ' είχα
μ' απεγνωσμένο έρωτα να σε τυλίγω.
Πώς μ' έπνιξες στη μαύρη λίμνη των ματιών σου;
Κι έψαχνα νά 'βρω τη μορφή μου μέσα τους,
γιατί τα νόμιζα άφθαρτους καθρέπτες...
Πώς ύφανες ιστό, να μ' αιχμαλωτίσεις;
Λες κ' ήξερες πως τό 'θελα να μπλέξω,
στα νήματά σου ν' αφεθώ,
την έσχατη πνοή να παραδώσω
σαν εντομάκι π' άλλη ζωή δε θέλει πια.

Μα φεύγανε οι εποχές, οι ώρες μου τελειώναν
κι εγώ θωρούσα σε μακριά μου να κινείσαι
και να διαβαίνεις σκεφτικός, δίχως δική μου έγνοια.

Μέσα στο νου μου σ' έπλασα
με μια ψυχή που θά 'θελα να έχεις.
Μα οι λίμνες σου στερέψανε.
Πικρά τα χείλη σου είναι
κι απ' τον ιστό σου ξέφυγα,
δίχως ζωή να ζήσω.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-02-2016