Πολυθεματικά Κουρέλια

Δημιουργός: MaryVeg, Mary Loukιsa

Ύφαινα τα ρούχα μου από πόνο και αβάστακτες εικόνες...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ύφαινα τα ρούχα μου από πόνο και αβάστακτες εικόνες.
Πολυθεματικά κουρέλια που άχαρα κοσμούσαν την δημόσια εικόνα μου.
Και φόραγα στο τέλος τις πιο βολικές μου υπόνοιες.
Ποια άμυνα να πάρω αγκαλιά μπας και καλύψω εδώ τα νότα μου;
Άχαρα καλύμματα, φτηνιάρικα, πανομοιότυπα. Αλλόκοτα πανιά συντονισμένα στις κινήσεις.
Ένα ζευγάρι μάτια πάντα να κοιτά τα στερεότυπα, κι αναμονή για τις επόμενες αφίξεις.
Ψεύτικα χαμόγελα, έτσι, γιατί επιβάλλεται και μια ζωή λειψή που επί χρόνια διαβάλλεται.
Ποιος άγχεται για ότι θα συμβεί;
Και ποιος τολμά να περπατήσει στην πιο βρώμικη πτυχή του εαυτού του;
Παραδομένος κόσμος σάπιος στην πιο ηλίθια εκδοχή του ανικανοποίητού του, κοίτα!
Υπό τον ίδιο πένθιμο σκοπό εδώ ανεμίζουνε την θλίψη οι στεναγμοί.
Και τα αδιάκοπα χαστούκια σε γεμίζουν ανοσία.
Σιωπή, μόνο το βλέμμα μου ουρλιάζει στα σκοτάδια πριν χαθεί,
και τα πουλιά αδημονούν να τα αγκαλιάσει η ελευθερία.
Ξόδευα τα χρόνια μου στην συλλογή βιωμάτων, και μάζεψα πολλά σημάδια πάνω στο πετσί μου
Τι άλλο να μαζέψεις από δω, σ αυτήν την χώρα των τραυμάτων,
Είναι ώρα να ανταμώσω το φευγιό, να δραπετεύσω απ το κελί μου.
Ήρθε η ώρα να γκρεμίσω την μιζέρια μου, να πάρω όσα είχα κατά νου από την γέννα
Το μόνο καθαρό πάνω μου είναι η ψυχή κι είναι τα χέρια μου,
Αντίο φίλε, φεύγω, τι να κάνω στον πυθμένα;

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-03-2016