Κομμάτια

Δημιουργός: Lacrima in Lucem

https://www.youtube.com/watch?v=hLw2Ih8vuTc

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Απ' το μισάνοιχτο βλέμμα
Διέκρινε μια λάμψη από πρωινά δάκρυα

Ηρέμησε, μικρό μου
Τα πρωινά πάντα φοβίζουν
Όταν συνθέτεις τα κομμάτια σου
Μέσα στην πανδαισία του κενού

Φανταχτερό σκηνικό
Για να καλύψει το άδειο του

Συγχώρεσε, μικρό μου
Κρύβεσαι πίσω απ' ανύπαρκτη φτέρη
Δυο λόγια αρκούν να σε σκοτώσουν
Έν' άγγιγμα μπορεί να σ' αναστήσει

Συναρπάζει το άγνωστο
Φθείρεται η αντοχή

Συμφιλιώσου, μικρό μου
Με το ακάματο τέρας
Κείνο που αδιάφορα καταβροχθίζει
Όσα δεν του ανήκουν

Ο καθρέπτης σού δείχνει μορφές
Και κρύβει τραγωδίες

Αγάπησε, μικρό μου
Το αδύναμο, κοντόμερο σπουργίτι
Κι εκείνους που το ξέγραψαν
Πριν το τέλος θα μάθει να κελαηδά...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-03-2016