Του ποτηριού

Δημιουργός: pennastregata, Αγάπη Μουνδριανάκη.

Καλό μας υπόλοιπο της ημέρας..!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ένα ποτήρι έσπασε, κρασί χύθηκε αίμα,
το τελευταίο τραγούδι του με ζάλισε κι εμένα...
μα τα γυαλιά στο πάτωμα,
τα κρίματα, τ' ανάθεμα,
δεν στα 'χω χρεωμένα.

Το ντέφι τότε ξύπνησε και είπε να σιγοντάρει
στου ποτηριού το θάνατο, μαζί του να σε πάρει
σ' έναν χορό απτάλικο,
το ούτι κλαίει για τ' άδικο,
και του βιολιού την χάρη.

Να 'μουν σ' εκείνον το χορό το πρώτο σου το βήμα,
της μέσης σου το λύγισμα, το τελευταίο θύμα
της αναμμένης σου ματιάς
και των χειλιών σου της φωτιάς,
του τραγουδιού σου ρίμα.

Ένα ποτήρι έσπασε, κρασί χύθηκε αίμα
και μια ματιά σου, μάτια μου, με ράγισε κι εμένα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-04-2016