Και ενα γλυκανισο φλυτζανι

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλη Κυριακη φιλαρακια, το ποιημα ειναι για τον αντρα μου που τρεχει Κυριακατικα για το μεροκαματο.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Οι δυο μας μονοι στο σαλονι
μελαγχολια μας πλακωνει
καθομαστε εδω μοναχοι μας
πολυ μας λειπει το παιδι μας

Τοστ με κοτοπουλο μου φτιαχνει
και ενα γλυκανισο φλυτζανι
δε λεω πως δε με προσεχει
για μενα θα` δινε οτι εχει

Η στεναχωρια τον παιδευει
γι αυτο στο ταβλι του χαζευει
δυο ακουστικα εχει στ` αυτια του
ν` ακουει μουσικη δικια του

Αυτη που εγω δεν την αντεχω
δικιο καθολου, εγω δεν εχω
εδω μεσα παντα τα δικα μου
τον εποναει, η καρδια μου

Οτι πω οτι κι αν γραψω
με τουτον μονο θα γερασω
κι ας γραφω ποιηματα του Γιαννη
παρεα μονο αυτος μου κανει

Ο αντρας μου, που νιαζεται για μενα
και τα` χουμε κι οι δυο χαμενα
ερμαια μιας μεγαλης κρισης
δεν ειναι ορατες, οι λυσεις

Καταθλιψη, μελαγχολια
μοναχοι μας, σαν εξορια
μα εμεις θα γερασουμε μαζι
θα μας φροντιζει το παιδι

Στα γηρατεια μας, ενωμενοι
ο γιος μας θα μας ανασταινει

Γραμμενο οταν ο γιος μου ηταν φανταρος,
μετα απο 29 χρονια δεν ειμαι Κυριακη με τη παρεα
του συντροφου μου. Ουτε αυτο μπορω να το καταπιω.
Μου χαλασαν τη ζωη, θα μαχομαι με οτι οπλο εχω
το συστημα τους που μου πηρε τη ζωη.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-05-2016