Τα ματοτσίνορα έκλεισα

Δημιουργός: Μαυρομουστάκης, Μαυρομουστάκης Χαράλαμπος

26/6 παγκόσμια ημέρα κατά των ναρκωτικών. Το πόνημα δεν αποτελεί προσωπικό βίωμα.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τα ματοτσίνορα έκλεισα γλυκά να εντρυφήσω
να φωτιστώ στα μάτια σου, σε ακτογραμμές του χθες
στα σύνορα του Έρωτα μου είπες να σ' αφήσω
και συννεφιές με πήγανε στου ονείρου τις πηγές.

Στ' ονείρεμα ταξίδευα φτωχός λαθρεπιβάτης
αχολογούσαν Χίμαιρες και γκρίζα ξωτικά
οι Ερινύες φτερούγιζαν και 'γινα σχοινοβάτης
ξύπνησα κι έτρεξα να βρω σκληρά ναρκωτικά.

Κρύος ιδρώτας έλουσε, φόβος και παγωμάρα
τρέμουλο, τρόμος, σύγκρυο, το δόλιο μου κορμί
την άσπρη σκόνη άγγιξα κι ένιωσα σαστιμάρα
για να ξεφύγω έψαξα να βρω τρανή αφορμή.

Με την ανάγκη πάλεψα, τον εθισμό, την έξη
και η ψυχή φτερούγιζε σε τόπο τραγικό
μα η καρδιά δεν άφησε το νου να επιλέξει
και η ψυχή επέστρεψε με τρόπο μαγικό.

Αυτή την παγερή βραδιά το κρύο με τσακίζει
ο αέρας που λυσσομανά φαλτσάρει διαρκώς
άνοιξα τη ζεστή καρδιά κ' η αγάπη αναβλύζει
βάλσαμο είναι και χαρά, στην κόλαση το φως.

Κρατήθηκα απ' το χέρι της
κοντά σου να με φέρει
στον Ήλιο που μας έλιαζε
τη μέρα που σου μίλησα
σε πάρκο κοντινό.

Συστήθηκα του Χάροντα
μα του 'στειλα τ' αστέρι
εκείνο που μας κοίταζε
τη νύχτα που σε φίλησα
σε Σύμπαν μακρινό.

Του μήνυσε πως η καρδιά κι ο έρωτας γιατρεύουν
σημάδια, τρύπες, το μυαλό και όλες τις πληγές
κι ο Χάρος κίνησε γι' αλλού, εδώ δε τον γυρεύουν
μιάς κ' η αγάπη ένωσε για πάντα δυό καρδιές.

Έρωτας και παραμένεις νέος
καρδιές τόσες και τόσες
οι ποθητές σαϊτιές του θ' αλώσουν.

Μη ρωτάς έως που φτάνει έως
της φλόγας του οι γλώσσες
το Χάρο και τους δαίμονες θα λιώσουν.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-06-2016