Σονέτο για μια χελωνίτσα

Δημιουργός: nik1music, ΑΝΑΣΤΑΣΑΚΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Με έμπνευση και φως ψυχής
παιδάκια προετοιμάζει
και τις κλεφτές μου τις ματιές
ούτε που λογαριάζει

Γλυκιά, απλή, ανέμελη
σωστή Θεά αρχαία
συνάντηση απρόοπτη
απίθανη, μοιραία

Λιτά και ξέμπλεκα μαλλιά
τα γόνατα λυγίζουν
μαζί με γέλιο θεϊκό
τη σκέψη μαγνητίζουν

Αγαπημένη λέξη της
είναι αυτό το «λίγο»
που γίνεται «πάρα πολύ»
στα χείλη της σαν σμίγω

Όταν της λέω σ’ αγαπώ
μου λέει απλά «το ξέρω»
για χάρη της τον κόσμο αυτό
ανάποδα θα φέρω

Ζηλεύω τον καθρέφτη της
που πρώτα αυτός τη βλέπει
όταν δεν είμαστε μαζί
κι αρχίζουνε τα πρέπει


Θα κλείσω το γελάκι της
στην κούτα της Πανδώρας
μαζί με τ’ άλλα αερικά
στο πέρασμα μια μπόρας

Θα κλέψω από τα χείλη της
το σμίξιμο, το χρώμα
κι απ’ τα ξανθά της τα μαλλιά
θα βάψω όλο το σώμα

Θα βάλω σώμα και ψυχή
σε μοίρας καβαλέτο
και μ’ έμπνευση το βλέμμα της
θα φτιάξω ένα σονέτο

Κι αν μ’ όλα αυτά δεν πτοηθεί
και δε σταθεί κοντά μου
θα την κλειδώσω στα κρυφά
μέσα στα όνειρα μου

Και θα πετάξω το κλειδί
στα άβαθα πηγάδια
να μην μπορέσει να το’ βρει
μπας και λυθούν τα μάγια

Τα μάγια που με δένουνε
δειλά σαν την κοιτάζω
που και να μείνουν άλυτα
θαρρώ δε λογαριάζω

Για τη Σοφία μου…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-06-2016