Ειναι κατι ψυχες

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Γραμμενο με πονο για την αδερφη μου και ολες τις αλλες ψυχες, που δεν ζουν απλα υπαρχουν, νικημενες απο τα σκοταδια της καταθλιψης.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σημερα εχω γενεθλια επρεπε να γραψω κατι
χαρουμενο, μα δεν ηθελα.Καλημερα.

Ειναι κατι ψυχες...
Κλεισμενες στα στρωμματα
Στα σκοταδια
Με κλειστα παραθυροφυλλα
Ειναι οι ψυχες της δυστυχιας
Ειναι κατι ψυχες....
Που σου μαυριζουν τα φυλλοκαρδια
Ζωη τους μονο τα χαπια
Χαπια πρωι, χαπια μεσημερι, χαπια βραδυ
Ειναι κατι ψυχες...
Βουτηγμενες στην ανυπαρξια
Και ειναι πολλες, πολλες
Εκατομμυρια στις μερες μας
Θανατος, η καταθλιψη
Δεν ζουν, απλα υπαρχουν
Ειναι κατι ψυχες...
Που με ματωνουν
Με πνιγουν
Με κανουν ανισχυρη
Ποναω, στο φως του σπιτιου μου
Θεε μου πως να αντεξω, τοσο σκοταδι
Ειναι κατι ψυχες...
Δικες, οχι ξενες
Που βυθιζονται στα σκοταδια του μυαλου τους
Πονω και πασχω και συμπασχω
Μα νιωθω ανισχυρη
Οσο να θελω δε μπορω
Το φως να τους φερω
Να τους δειξω το φεγγαρι
Τον ηλιο που ανατελλει
Τ` αστρα στον ουρανο
Τα ομορφα λουλουδια
Τα κυματα της θαλασσας
Ειναι κατι ψυχες....
Που μαχαιρωνουν τη ψυχη μου
Και μενω θεατης
Σ` αυτους που δεν το` θελαν
Σ` αυτους που βυθιζονται
Σ` αυτους που κατρακυλανε
στο μονο χρωμα της ζωης τους
το μαυρο.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-07-2016