Ονείρου σαλπάρισμα

Δημιουργός: argyrisk, Kωστής

anemologion.com

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στις πρύμνες των παλιών φορτηγών,
τα όνειρα μας χάραζε η προπέλα.
Τραγούδι σιγοπλέκαμε τον καημό,
που ήταν μεγάλος,για να χωρέσει στα μπουρδέλα.

Πάνω σε κάβους και χονδρά σχοινιά,
τα μυστικά μας βγάζαμε στα φόρα.
Έκανε ο Ναύτης παρατιμονιά,
όταν θυμόταν στο χωριό του,τη Θοδώρα.

Μαύροι-λευκοί και κίτρινοι καημοί,
όλοι δεμένοι σ’ ένα κόμπο.
Όταν αργούσε η στεριά για να φανεί,
ξεσπούσαμε όλοι στον Κολόμβο.

Σκληρή ζωή,δίχως χαρά κι ούτε φιλιά.
Οι αναμνήσεις απλωμένες σαν πανιά.
Όλοι μαζί σαλπάραμε σε ρότες χωριστές
κι ελπίζαμε να φθάσουμε,σ’ αγκάλες ανοιχτές.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-07-2016