Ο όρκος

Δημιουργός: gouvi, Νικόλαος Γoυβίτσας

Απόψε έγραψα με ερωτική διάθεση..

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Δυό δάκρυα της που κύλησαν και πέσανε στο χώμα,
γινήκανε κυκλάμινα, π ' ανθίζουν τον χειμώνα.
Έσκυψα και τα μάζεψα, πριν άλλος με προλάβει
την θεία κοινωνία αυτή την βρεί και μεταλάβει.

Δυό λόγια με παράπονο απ' το δικό της στόμα,
γίναν γοργόφτερα πουλιά, που ταξιδεύουν μόνα.
Έστησα αμέσως ξόβεργες να βρώ και να τα πιάσω,
πρίν τα προλάβει τουφεκιά και την ψυχή της χάσω.

Πώς τα κατάφερα ο τρελός αυτή που 'χω αγαπήσει
κι άφησα από τα μάτια της το δάκρυ να κυλήσει;
Απ' το γλυκό το στόμα της που 'παιρνα τα φιλιά της
λόγια πως άφησα να βγούν με τα παράπονά της;

Φεγγαροστολισμένη μου, όρκο βαρύ σου κάνω..
Μην ξαναειδούν τα μάτια μου άν σε ξαναπικράνω.
Και όσα χρόνια ο πλάστης μου, θα μ'έχει στο πλευρό σου,
θα ζώ και θ'αγωνίζομαι για το χαμόγελό σου...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-07-2016