Ερημια

Δημιουργός: esperia iris, Μάγδα Δούκα

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μια λυπη θα σταθει σα γνωριμία
Σα φευγαλαίο κύμα της καρδιάς
Εκει που σπαει ο βραχος στη μανία
Και σε χαιδεύει η ζεστη της φωτιας.

Χαριζει η μνημη στην απώλεια
Ανθους και βοτσαλα της λησμονιάς
Γκρεμισματα βωμών και ειδωλια
Ανθρωπινα κουφάρια ερημιάς.

Πως ταχα γινεται η συνήθεια
Να μοιαζει τοσο με ζωη;
Αιμα να σταζει η αληθεια
Να σε δροσιζει η χολη.

Ενθυμια των ρολων οι ουλες
Τ`αστερια αντιφεγγιζουνε ψηλα
Κι αν ψεματα εμαθες να λες
Μες τη σιωπη θα χανεις τη μιλιά.

Μαγδα Δουκα

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-09-2016