Το μαξιλαρι μουσκεψε

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλο ξημερωμα φιλαρακια, ευχαριστω παρα πολυ για ολα τα σχολια. Σημερα γραφω παλι ερωτικο και στ` αληθεια και εγω απορω πως ειναι δυνατον να γραφω σαν ερωτευμενος ανδρας, με δεδομενο οτι ειμαι στρειτ σιγουρα, εγω το αποδιδω στη πολυ τρυφεροτητα που εχω

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Δεν εχω ελπιδα αγαπη μου, εγω πολυ ποναω
στεγνωσε πια το δακρυ μου, σα το τρελο γυρναω

Εφυγες μια Κυριακη, μαυρη σκοτεινιασμενη
αφησες πισω μια ψυχη, βαθια δυστυχισμενη

Περνουνε μερες ερημιας, με πονο και με δακρυ
Πνιχτη ειν η ανασα μου, βουβη διχως αγαπη

Το μαξιλαρι μουσκεψε και τα σεντονια σταζουν
τα δακρυα μου τα καυτα, σε λυτρωμο δε βγαζουν

Γυριζω τωρα μοναχος, στα τεσσερα τοιχεια
βαρυς ο πονος, ο καημος, με λιωνει η δυστυχια

Πορτοφυλλα, ολα τα `κλεισα, δε θελω πια το φως
μες στο σκοταδι πιο καλα, να ειμαι μοναχος

Φυσα αερας και βροχη και κλαιω στο κρεββατι
αποτιστος βασιλικος και σκλαβωμενο ατι

Το ατι, που ημουνα εγω, σαν ησουνα δικια μου
τωρα σκλαβος, αιχμαλωτος, κοιταζω τη σκια μου

Γεροντα μου θυμιζω πια, σκυφτο κουρελιασμενο
πουλακι ειμαι αιχμαλωτο, μες σε κλουβι κλεισμενο.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-09-2016