κάθε που ακούς

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κάθε που αργά στη νυχτική γαλήνη ακούς μουρμουρητό
Τραγούδι ανάλαφρο που δεν ζητάει να βγεί
Και παραμένει απαράβατο μες στη ψυχή
Να ξέρεις,είμαι 'γώ αγαπημένη που σου τραγουδώ

Και σαν ακούσεις να ξεσπά σφοδρή που δε σιγάει ταραχή
Στους δρόμους σου το βουητό να τρέχει ποταμός
Ν’αφροκοπά να πλημμυρίζει σε άκρη απαντοχή
Να ξέρεις λατρεμένη είν’ ή καρδιά μου που χτυπάει σεισμός

Χαμένος είμαι σαν τον ναυαγό σε μνήμες δαδοφόρες
Μάχη θνητού ανθρώπου,που δεν αντέχει αναβολή
Η σκέψη μου,άγρυπνη βίγλα,χάρη σε εσέ κρατεί
Για σένα η λαχτάρα μου,κρυμμένη,όλες τις νύχτιες ώρες

Τη νύχτα τούτη μια άλλη μοίρα αιώνια με καλεί
Αδίσταχτη φωνάζει ομολογεί και βαριαναστενάζει
τι πια,κατάβαθα ανασαίνω μ’ανήκουστη ορμή
και η ζωή τριγύρα μου αμείλιχτη με κράζει

Βωμέ ιερέ,σου προσφέρω την καρδιά μου,μόνο αυτή
Χορεύει,αντιχορεύει,μερόνυχτα σε καρτερά
κόψε,σκάψε,κάψε,το μυστικό της να δειχτεί
Με το αίμα σου μιλά ,σπαράζει, σε αγαπά

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-09-2016