vi.βλέποντας τ' όνομά σου

Δημιουργός: Μάρκος Θαλασσινός, Μάριος Καϊνάρης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Παρατηρώντας στο ξέφωτο της λίμνης
ν' αναπεταρίζει το φεγγάρι,
σαλεμένο στο ρευστό μαύρο χρώμα
της νύχτας και της αποθυμιάς...

Κι από πάνω,τ' αστέρια αμέτρητα
-μεγάλα,μικρά-στο αχανές του βλέμματος,
που θέλει να πιάσει τ' άπιαστα
στο κέντρο της μαύρης ίριδας.

Είναι,ξέρεις,παράξενο καμιά φορά,
ενώ δεν μπορείς να τα προλάβεις όλα
να τα ρίξεις μια ματιά-εσένα τ' άπιαστο
σε θεωρώ εφικτό-.

Και να θέλω ν' αδιαφορήσω,δε γίνεται.
Μέσα σε τούτο τ' αχανές,που λέγεται
κόσμος,κουκκίδα μπορεί να 'σαι,
μα για μένα ολόκληρη στεριά.

Η συνέπεια ίδια*η πικρία απαράλλαχτη.
Θωρώντας τ' όνομά σου και διαβάζοντάς το,
πληγή ανοιχτή παραμένεις.

11/09/2016

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-09-2016