Του δάσους τα νεραϊδικά

Δημιουργός: ptoumassis, Παναγιώτης Θ. Τουμάσης

Γράφτηκε στις 24.9.2016

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Του δάσους τα νεραϊδικά,
«ιού! Ιού!», φωνάζουν.
Τις νύχτες τούτες, ειδικά,
που τ’ άστρα σπίθες βγάζουν.

Και τα κορίτσια ξαγρυπνούν,
στην νεραϊδένια λίμνη.
Δε γευματίζουν, δε δειπνούν,
δεν τα μερεύουν ύμνοι.

Κινάν τον νεραϊδοχορό,
τη γης δεν την πατούνε.
Βουτάν στης λίμνης το νερό
κι αν έζησαν, ρωτούνε.

«Ιού! Ιού!», θρηνούν και λεν,
«είμαστε πεθαμένα».
Η Μαργαρίτα κι η Μαντλέν,
η Μόιρα κι η Γελένα.

Όποιος διαβάτης περπατεί,
άι! Νεραϊδοπλανιέται.
Κλειστά τα μάτια του κρατεί
κι όπου εύρει τα διηγιέται.

Π.Θ.Τουμάσης

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-09-2016