το μακροβούτι

Δημιουργός: μπρουχίτα

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

απόψε ονειρεύτηκα τις αναμνήσεις μου..
ξέρεις, από εκείνες τις τρυφερές
που σε κάνουν να ξυπνάς με ένα χαζό χαμόγελο.
για παράδειγμα, σαν εκείνο το ραβασάκι που μου είχες αφήσει τότε
και επειδή δεν είχες ούτε χαρτί ούτε μολύβι,
το χάραξες με το νύχι σου πάνω στο κουτί με τα Τ4,
για να είσαι σίγουρος ότι θα το διάβαζα το πρωί που θα ξυπνούσα.
τις αναμνήσεις μου, που έχω αφημένες να πνίγονται
σε μια στάσιμη, σκοτεινή, τρομακτική, βρωμερή λίμνη,
επίτηδες, για να φοβάμαι να πάω εκεί όπου βρίσκονται.
δεν ξέρω πώς τα κατάφεραν και το έσκασαν από κει κάτω.
το μόνο που ξέρω είναι ότι με ξύπνησε η μυρωδιά τους.
ακόμα απορώ.
μέσα στη δυσωδία τις είχα παρατημένες.
πώς γίνεται και μοσχοβολούσαν νυχτολούλουδο;
είχα ξεχάσει πόσο όμορφα μυρίζουν τα νυχτολούλουδα.
είχα ξεχάσει πολλά.
όχι από την έλλειψη μνήμης,
αλλά από την παρουσία θανάτου.
όταν έχεις γεννηθεί για μακροβούτια
και καταλήξεις να συναναστρέφεσαι με αφρόψαρα και γλάρους,
επειδή ο βυθός τής θάλασσας όπου γεννήθηκες είναι γεμάτος άγκυρες,
τότε αυτό είναι θάνατος, κακά τα ψέματα.

έτσι έχουν τα πράγματα.
τώρα πια το ξέρω, το έχω καταλάβει.
είμαι σίγουρη ότι έχω πεθάνει.
γι αυτό ήρθαν οι αναμνήσεις μου στο όνειρό μου.
για να με αποχαιρετήσουν και να μου θυμίσουν,
ότι για κάποια δευτερόλεπτα ή λεπτά, δεν θυμάμαι πια,
είχα κάνει ένα μακροβούτι,
μέσα σε μια θάλασσα χωρίς άγκυρες.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-10-2016