Φύγε λοιπόν (ανήσυχο φάντασμα)

Δημιουργός: Τριαντάφυλλος Ευαγγελινός, Κωνσταντίνος Αλεξάνδρου

Αφιερωμένο.. που αλλού.. στην δική μου Μαρία

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πως να ζήσω μακριά σου ...

Κάθε λεπτό με πονάει ...΄
Ενα μακροβούτι στην κόλαση
και ένα φτερούγισμα της ψυχής μου
στον παράδεισο η κάθε μας συνάντηση.

Πως να ζήσω μακριά σου που στην σκέψη αυτή,
κυλιόμενος διάδρομος περνά και χάνεται η ζωή μου
σε ένα και μόνο κλάσμα του δευτερολέπτου...

Πως να ζήσω αν μου λες φεύγω και φεύγεις
παρασέρνοντας την ψυχή μου, την ζωή μου,
την καρδιά σου που χτυπούσε σαν καρδιά μου.

Φύγε λοπόν κι άσε με να ζω.
Με όση ζωή έχει ένα φάντασμα,
που περιδιαβαίνει την Γη, μέρος
να αναπαυτεί και να ησυχάσει.

Δεν υπάρχουν ζωές και παράδεισοι για τα φαντάσματα.
Ούτε εγώ μακριά από τον παράδεισο της αγάπης σου.

Κι αν ποτέ σε βρω σαν φάντασμα, παράδεισέ μου.
Θα σταθώ στην πόρτα της καρδιάς σου
και θα φωνάξω δυνατά κι απόκοσμα ..

Σ΄αγαπώ ! ! !
Σ΄αγαπώ ! ! !
Μ΄αγαπάς ! ! !

Άνοιξε ! ! !

Κλειδιά δεν θα υπάρχουν χαμένα μεσ΄ στην ταραχή.
Κλειδιά δεν χρειάζονται, έχει τόση δύναμη αυτή η
αγάπη που γκρεμίζει τις Πύλες όλων των Παραδείσων.

Φύγε λοιπόν κι άσε στο φάντασμα να ψάχνει ...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-10-2016