Παλιωσαν τα σεντονια μου

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλο ξημερωμα φιλοι μου καλοι, αποψε γραφω για εμενα, με αληθεια και γλυκια νοσταλγια.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μεγαλωσα και θυμησες, εχω απ` την αγαπη
τον ερωτα τον ενιωσα, γι αυτο νιωθω γεματη

Περασαν χρονια σα βροχη, τις ηδονες τις εζησα
οι αναμνησεις μου γλυκες, πονεσα και χωρισα

Θυμαμαι, οταν ετρεμαν, χρονια τα γονατα μου
για ολους αυτους τους ερωτες, γραφω στα ποιηματα μου

Πως χτυπουσε η καρδια, με τη πρωτη αγαπη
μια βραδυα την εχασα και πνιγηκα στο δακρυ

Ενιωθα οτι πεθανα, δε θα ξανααγαπησω
μια μαχαιρια ειχα μεσα μου, ειπα δε θα ζησω

Περασαν μερες του καημου, μεσα στη δυστυχια
και ενα Ιουλη γνωρισα, ξανα την ευτυχια

Ο ερωτας, με σκεφτηκε κι ηρθε ξανα κοντα μου
παλι ετρεμε η καρδια, μα και τα γονατα μου

Γλυκο κρεββατι εστρωσα κι αυτο κραταει χρονια
παλιωσαν τα σεντονια μου, στη πιο ομορφη κολωνια

Ο ερωτας, πολλες φορες, μπορει να μας προδωσει
μα με τα χρονια η ζωη, δε ξερεις τι θα δωσει

Για ερωτα, σας γραφω εγω, για του κορμιου το ποθο
γιατι πολυ τα χορτασα και τα θυμαμαι τοσο

Τωρα πια, μεγαλωσα, εχω πολυ αγαπησει
οτι γραφω στα χαρτια, τα εζησα, μια ζηση

Δυο ομορφιες εχει η ζωη, να χτυπα η καρδια σου
κυπαρισσακια, να γενουν, μια μερα τα παιδια σου.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-10-2016