Δύο τσιγάρα πριν το τέρμα

Δημιουργός: morrissey

eu_daimon

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τα σαπισμένα πλοία του Δεκέμβρη,
Βουλιάξανε! Σταμάτα να ρωτάς.
Για τους δειλούς τους ταξιδιώτες της στεριάς,
Δεν περισσεύουνε ποτέ σωσίβιες λέμβοι.

Κι αν ο Θεός υπάρχει, ξέχασε να επέμβει,
Θαρρείς και πρόσφερε στα όρνια τροφή.
Ή απλώς γελούσε στην εικόνα να μοχθεί
Ο καθ’ ομοίωσή του στ’ άψυχα Ερέβη.

Τι θέλεις κι αναλώνεσαι στην μνήμη;
Κραυγάζει εκεί έξω η ζωή.
Ποια ξεχασμένη αστεριών μαρμαρυγή
Σε οδηγεί στων παραισθήσεων την δίνη;

Πέρασαν πια οι Αυγουστιάτικες βραδιές,
Κι εγώ υπακούω στο Ιερό το θέλημά Σου.
Αχαρτογράφητος απ’ τ’ ακροδάχτυλά σου,
Έτσι συστήνομαι! αφού έτσι με θες.

Λες και δεν μάτωσαν νυχιές σου αυτό το δέρμα,
Σαν να μην γεύτηκες τη σάρκα μου καυτή.
Κι ούτε μια νύχτα είδες να αιμορραγεί,
Η ύπαρξή μου δυο τσιγάρα πριν το τέρμα.

Ζήσε λοιπόν -και μην μου δίνεις σημασία-
Μέσα στον κόσμο σου τον παραχαραγμένο.
Δεν ερωτεύτηκες έναν καταραμένο,
Κι εγώ δεν πέθανα ποτέ για μια Σοφία.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-11-2016