Εκλεισα τις πληγες μου

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλη εβδομαδα φιλαρακια, σημερα γραφω σκορπιες σκεψεις για αυτα που ποθω, για αυτα που θα ηθελα, για αυτα που θα με δικαιωναν.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κοιταξα τις βουνοκορφες
Διαβηκα τις ξερες
Ξυπολητη στ` αγκαθια
Πετρες σκληρες στο διαβα μου
Ηταν μακρυς ο ανηφορος
Με σκοπο και στοχους.
Ζητησα την ελευθερια
Καυτος ο ηλιος στο περασμα μου
Ξαποστασα, στη σκια της ελιας
Ειδα, αγρια αλογα, στα λιβαδια
Κει που φυτρωνουν οι κοκκινες
παπαρουνες του Πασχα.
Κοιταξα ψηλα στον ουρανο, τα
συννεφα που ταξιδευουν.
Ζηλεψα, τα πουλια, τα πετουμενα
τουτης της πλασης.
Εβαλα φτερα, στους ωμους.
Κι ειπα, θα φτασω, θα φτασω.
Τα σφελακτρια, μου τρυπουσαν το σωμα.
Διψασα!!! διψασα!!!!
Μιλησα στους Θεους
Για τ` αδικο, για τη δυστυχια των ψυχων
Ειδα παιδια, με μυγες στα μουτρακια
Κι αλλα με τυμπανισμενες κοιλιτσες
απο την ασιτια.
Ειδα, πολιτειες γκρεμισμενες, το θανατο
παντου.
Αιμα αθωων αιμα.
Εψαξα την ανθρωπια, στις εσχατιες
του κοσμου
Τα λιθαρια, θεριευαν
Ανθιζαν αγκαθια, τραχια, μυτερα, γιγαντια.
Πληγες στα ποδια μου!!
Και ανεβαινα, ανεβαινα.
Εψαχνα ενα χερι να πιαστω
Ηταν μαυρες οι μερες.
Ονειρευτηκα, ποταμια λαων
Στα ματια τους, ειχαν τη φλογα της αγαπης
Ιδανικα και αξιες.
Ηρθε η ελπιδα και φωλιασε στα φυλλοκαρδια μου.
Ειδα νιατα, σταυραετους, με τη καθαροτητα
στο βλεμμα και στη ψυχη.
Φωτιστηκαν τα βηματα μου.
Κι ανεβηκα, ανεβηκα.
Φτανοντας, στα υψωματα, ειδα λαους, λαους.
Στα διασελα!!
Ηπια νερο....ξεδιψασα.
Εκλεισα τις πληγες μου
Τις εκαμα ζωη.
Για ολα τα τρελα πουλια, της οικουμενης.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-11-2016