Η νοσταλγία του ξενιτεμένου

Δημιουργός: Νέτα-σκέτα

αφιερωμένο στους ξενιτεμένους έλληνες

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πέλαγος είν' η ξενιτιά και έχει κύματα θεριά.
Στείλε μου κάτι να μπορώ λιγάκι να ονειρευτώ
πατρίδα να μυρίσω.
Στην Μάνη με την σκέψη μου να'ρθώ να σεριανίσω,
το πατρικό σπιτάκι μου και πάλι ν'αντικρύσω




Στείλε λουλούδια του αγρού και νοτισμένο χώμα
σπάκα κι αγριοτριαντάφυλλα και μία ανεμώνα.
Στείλε κλαρί πορτοκαλιάς που νά ΄ναι ανθισμένο
και λίγο δενδρολίβανο μοσχοβολιά να παίρνω

Στείλε μου φύλλα λυγαριάς ,χλωρό χαμομιλάκι,
κοχύλια να θυμίζουνε λίγο καλοκαιράκι.
Στείλε μια κλάρα πασχαλιάς,πάσχα για να μυρίσει,
φτερά να κάνει η καρδιά και πίσω να γυρίσει

Ρίγανη στείλε του βουνού και μια ριζούλα φλώμο,
κλωνάρια από φασκόμηλο, δυο φυλλαράκια δυόσμο.
Στείλε κλαράκι από ελιά, να ' χει καρπούς επάνω,
ένα κρινάκι του χιονιά, το νου μου για να χάνω

Στείλε μου άνθη λεμονιάς να φτιάξω ανθονέρι
Ελλάδα να μοσχοβολά όταν βουτώ το χέρι.
Στείλε μου ήχους μελισσιού που ψάχνει για λουλούδι
κι όταν φυσά, του άνεμου, το πιο γλυκό τραγούδι

Στείλε μου ήχο της βροχής μιας σιγανής βροχούλας
που στάζει απ' την κληματαριά στο ξύλο μιας πορτούλας
Στείλε ανθρώπων τις φωνές και των παιδιών το γέλιο
να πέφτω σε κατάνυξη, σαν μπρος σε ευαγγέλιο

Στείλε μου οτιδήποτε που να θυμίζει Ελλάδα
είναι βαριά η ξενιτιά σαν λείπει κι λιακάδα.

Μπόσινας Νίκος

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-11-2016