Υποταγή

Δημιουργός: morrissey

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τη θέλησή σου θέλω απόψε να ξεχάσεις.
Θα έχεις τα λόγια μου να σε καθοδηγούν.
Γράφεις πως μάταιες είναι οι αντιστάσεις,
Και έτσι τα χώματά σου, θα κατακτηθούν.

Θα έρθω με βία να καρφώσω τη σημαία μου.
Να κυματίζει υπερήφανη. Μου ανήκεις.
“Πλάσε μου όνειρα”, ψιθύριζες, “Μορφέα μου,
Που να 'χουν μία πινελιά, μέσα τους, φρίκης.”

Τώρα στα μάτια σου θα τρέξουν μανιασμένα,
Άγρια σκυλιά, που ξεψυχούν για σάρκα.
Τρέφονται από ένστικτα για χρόνια αφορισμένα,
Και ύστερα λιάζονται στης κόλασης τα πάρκα.

Το άρωμά μου θα σου γίνει εθισμός.
Και της φωνής μου η χροιά, νέα πατρίδα.
Είναι η αγάπη μου ένας άγριος βιασμός,
Πριν την δεχθείς, πίσω σου άσε κάθε ελπίδα.

Θέλω μπροστά μου να σταθείς και να χορέψεις.
Κόρη παρθένα, σκλάβα απ' τα δεκαοχτώ.
Να προσπαθείς αιώνες να με σαγηνεύσεις,
Μα στη καρδιά σου πάντα να κυριαρχώ.

Ένα σημάδι, στο λαιμό σου, αλυσίδα.
Για να σε σέρνω δίχως καν να σε αγγίζω.
Γιατί αυτό που στη ψυχή σου πρώτος είδα,
Μόνο εγώ τώρα μπορώ και το ορίζω.

Ξέρεις ο μόνος τρόπος για να σε λυτρώσω,
Τυφλή να μου δηλώσεις είναι υποταγή.
Και ύστερα θα 'ρθω στο πλευρό σου να ξαπλώσω.
Να σε λατρεύω που μου ανήκεις, νύμφη αγνή.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-11-2016