Ο αγέρας ο δικός μου

Δημιουργός: Μαυρομουστάκης, Μαυρομουστάκης Χαράλαμπος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Άνοιξε ο Αίολος τον ασκό στις γειτονιές του Κόσμου
ανεμογδάρτες φύσηξαν, δαίμονες της οργής
αφιονισμένοι, σκοτεινοί, μα ο αγέρας ο δικός μου
είναι η αύρα της δροσιάς, άγγελος της στοργής.

Γέμισαν του Βορρά οι καρδιές ψύχρες και παγωνιές
στο Νότο χάδια φύσηξαν, ανέμου στοργικού
ο ήλιος ανθοστόλισε φιλότιμες γωνιές
μα ο Βορράς στα σπάργανα, στο λίκνο του Κακού.

Μίαν αυγή διάσημη, το χάρτη παρα-χάραξαν
Λέσχες αρίων κι όρισαν της Γης το πεπρωμένο
παράμερα οι Άθεοι και οι Θεοί την άραξαν
κι εκστασιασμένοι εστίασαν με βλέμμα πετρωμένο.

Το κλίμα ήταν άσχημο, εβγήκαν τα μαχαίρια
ελέχθησαν φωνήεντα και ήταν όλα σύμφωνα
το ρίσκο αξιολογήθηκε και δόθηκαν τα χέρια
οι αέρηδες μοιράστηκαν και φτιάξαν δύο Σύμφωνα.

Στη μια στρατιά συμπνεύσανε η άγρια Τραμουντάνα
ο Σκίρων, ο Απηλιώτης κι ο Γραίγος ο Ευροκλύδωνας*
στην άλλη ο απαλοζέφυρος, η Όστρια η βροχομάνα
ο ευδύναμος Σορόκος κι ο Λίβυος θερμοσίφωνας**.

Σημίτες κι άλλοι ζάμπλουτοι, οι βασιλείς προσκλήθηκαν
στα όρια ψευδοκράτους κ' η Ειρήνη αφοπλισμένη
οι δυο στρατιές υπόγεια κι ανέντιμα προκλήθηκαν
κ' οι στρατηγοί τους φύσηξαν το: "αέρααα" οργισμένοι.

Αστράψανε και βρόντηξαν και ανεμοτραβήχτηκαν
τα νέφη ανταριάσανε, πέρα δώθε για ώρες
εισπνεύσανε, εκπνεύσαν και θυελλοδομπλέχτηκαν
στη Γη όμως μαίνονται φωτιές, στη Γη ελλοχεύουν μπόρες.

Δρουν στα πελάγη κύματα, στο Εμείς λυσσομανούν
ζεστές καρδιές, σεμνά κορμιά , δεντριά ξεριζωμένα
ζουν στα τενάγη θύματα, στο Εγώ λιμοκτονούν
στις σάρκες τους καρφώνονται κεντριά ξελιγωμένα.

Μα γω είμαι αέρας στοργικός, πραότητα χαρίζω
τη νηνεμία στην καρδιά και στο μυαλό το κάλμα
πνέω στης Γης τις γειτονιές και τους ζευγίτες χρίζω
αύρες μου και τις εμ-φυσώ για το Καλό τους άλμα.


*= Ο Γραίγος πιθανόν να ταυτίζεται με τον αρχαίο ευροκλύδωνα
**= ο Λίβας προέρχεται από τη λέξη λιψ (Λίβυος)
Πηγή η Βικιπαίδεια
σίφωνας είναι ο σίφουνας


11/11/2016

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-11-2016