~* Άδολες μάχες *~

Δημιουργός: Stoforos, Νίκος Δ. Στοφόρος

Ωστόσο τα φτερά διάφανα, με δάκρυα βρεγμένα, από σκιές που άγγιξαν, του οίστρου τον αετό κι αν τα καράβια, ταξιδεύουν ξεχασμένα, έχουν επίγνωση, του ωκεανού, τα ρο

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=left][B][I]

. *~* Άδολες μάχες *~*
Βαθιά σημάδια οι σιωπές
απλώνουν θλιβερό, δακρύβρεχτο σεντόνι
πιστάγκωνα δεμένες πεθυμιές
που στο νερόμυλο, πεινάει το τρυγόνι.
Πασχίζοντας να υγράνει, ρυτίδες του χθες,
γιατ' η συνείδηση κατάντησε πόρνη
της ίασης η χόβολη, εμπιστοσύνη χάλαθρο
και αδιέξοδοι οι δρόμοι ...
Σαν στάζει αίμα η ελπίδα στο νυστέρι
κομματάκια από άστρα κι ουρανό
ευνουχισμένο δεν πετά το περιστέρι
μήτε ο θάνατος κοιτά το γυρισμό.
Στις προτιμήσεις του φθηνού χαρακτήρα
πρωταρχικό ρόλο έχ' η διαστροφή
και δέχεσαι τον ελεεινό, με ματαιοδοξία
πως "Νιώθω θεός". να σου πει.
Μάνα που γράφει, για οργασμούς δημόσια,
με κάποιον διεστραμμένο και ξένο
οι παιδικές ψυχές, τι θα εκλάβουνε
απ' την κατάντια και το ασυνείδητο αίσχος?
Η ηλιθιότητα μοιάζει, σπασμένη εξάτμιση
κι η ρόμπα δεν σημένει, πάντα ιατρική
μόνο το ύψος του συναισθήματος,
κάνει διάγνωση
και στις σπορές ευδοκιμεί, η βροχή!
Ωστόσο τα φτερά διάφανα,
με δάκρυα βρεγμένα
από σκιές που άγγιξαν,
του οίστρου τον αετό
κι αν τα καράβια, ταξιδεύουν ξεχασμένα
έχουν επίγνωση, του ωκεανού, τα ρο.
Μη παραβλέπεις δάκρυα,
είν' της ψυχής, λαλίστατες ανάσες
φθόγγοι λυτρωτικής βροχής
και υπερασπιστές, σε "άδολες μάχες".
. * * Nikos D. Stoforos * *

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-11-2016