Μήν τάχατες

Δημιουργός: **Ηώς**, Φωτεινή.Α.Κ

https://youtu.be/3KN2dVY8Hhw

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

23 Νοεμβρίου 2016 στις 6:50 μ.μ. ·

Μήν τάχατες εστέρεψεν ο έρωτας, αλήθεια;
ή.... μήπως τέθηκε κι αυτός σε δεύτερη γραμμή;
προτεραιότητα δεν έχει πια στα παραμύθια
τα πλαστικά φιλιά του, δίνει στην αυγή

~~~

Χορτάσανε τα μάτια μας εικόνες
από οθόνες τώρα ηλεκτρονικές
βουλιάξαν απ'το βάρος πολυθρόνες
βουλιμικοί θαμώνες γίναμε του χθές

~~~

Των νέων διαδόχων μας η ιστορία
θα μας ακολουθεί εκεί σαν κεραυνός
βλέπεις, ξεμείναμε στην ίδια θεωρία
κι ό,τι εφτιάξαμε, θα τό'βρουμε εμπρός

~~~

Είναι που βάλαμε στον κόσμο μας κανόνες
νομοθετώντας 'μείς οι ίδιοι σωρρηδόν
αντί ν' αφουγκραστούμε τους ανθώνες
γκρεμίσαμε και το παρόν αναφανδόν

~~~

Φθηνοί κι επιφανείς, χαμογελούμε
κρίνουμε δε τα πάντα, «εκ του ασφαλούς»
το βάθος των πραγμάτων δεν γροικούμε
η προχειρότητα, χρωστά της Μιχαλούς


~~~

Χειροκροτούμε προκαλώντας εντυπώσεις
«παντί τω τρόπω», συμμετέχοντας απλώς
η αγνωσία, προχωρεί με διαβρώσεις
και η αντίληψή μας, πάσχει διαρκώς


~~~

Προτάσεις κάνουμε, για το «σωστό»ή «λάθος»
χειραγωγούμε της Αλήθειας τη στιγμή
το φόβο προσκυνούμε με το ίδιο πάθος
κι οι αντιδράσεις μας, ως άλλοι αργυραμοιβοί....


~~~

Οι αλυσίδες λένε, στο μυαλό πως είναι
από τα μέγιστα, ως τα ελάχιστα, πολύ απλά
αν δεν αλλάξεις οπτική στο θεαθείναι
γωνίες δεν θα'βρείς, να πράξεις ώριμά...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-11-2016