έρως αυτόχειρας

Δημιουργός: Σταυρος Τζανης, Σταυρος Τζανης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Βάλε με νιότης δροσερής
κορασο στη δοχη σου
να με έβρει μέθη ερωντικη
απ'το γλυκό φιλί σου

Να πιω το πορφυρό κρασί
απ'τα γλυκα σου χείλη
τσ' Ανοιξης μοσχομυριστη
βιολα του Μαρταπριλη

Άγγιξε τ'ασπρονεφαλα
με το λευκό σου χέρι
και πλουμισε μ'αρωματα
τση φυσης το αγέρι

Πιάσε σκοπό ερωντικο
με της αυγής το χρωμα
και βαψε με τα χείλη σου
του ουρανού το δομα

Να ροδαμισει το δεντρι
τσ'αγαπης μας με κρινα
κι'ωσάν τα ρόδα του Μαγιού
ν' ανθοβολούν και κείνα

Έβγα μικρή μου λιοχυτη
τσ'ανοιξης θυγατέρα
και σκόρπισε πο'οπου
διαβεις τη μέθη στον αέρα


Γέλα με το χαμόγελο
το ροδοζαφειρένιο
και βάλ'τη φύση στο σεβντά
το γλυκοζαχαρενιο


Να σαγηνεψεις το Θεό
τούτο το σγουρομάλλη
κι'απο τη ζήλια να γένει
λιοπυρι και αθαλη

Στσ'αυγης τ'ανεμοσαλεμα
να σ'εχω μπολιασμενη
κι'αυτος γρινιαδος
κι'αραχνος άδικα να ανημένει.

Να σπάσει από τη ζήλια
ντου το τόξο και το βελος
και ένα άδοξο στη ζήση ντου
να βρει να δώσει τέλος

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-11-2016