Αγρύπνιας λιτανεία

Δημιουργός: Stoforos, Νίκος Δ. Στοφόρος

Που βλέπω τη διαστροφή, της ίασης τη φύρα, την πόρνη της συνείδηση, που τη ζωή αμαυρώνει

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=left] [B] [I]

*~* Αγρύπνιας λιτανεία *~*
Τι ευχολόγιο να βρω, πια λόγια να προφέρω?
Που έφυγες παιδί ... νορείς
στο άγνωστο δριμόνι
και χάθηκε η ελπίδα μου
και πέθανε η πίστη
κι έγιναν σκούρμα οι λογισμοί
στης βίγλας το γιοφύρι
του χείμαρρου κατεβασιά
που ξεριζώνει φλέβα.
Κι έπνιξε την καρδούλα σου
των Ιατρών το κρίμα
που θεωρείται έγκλημα, του όρκου παραβάτες.
Η απελπισία θέριεψε
σκότος στο μονοπάτι
τ' αστέρι δείχνει στεναγμό
κι οι γύρο μου φευγάτοι.
Δεν απαλύνει ο καημός
γεύση πικρή και πόνος
που 'σουν ζωγράφος της ζωής
χαμόγελο κι ανάσα και την αγάπη πρόσφερες
με πράξεις που σπανίζουν.
Την νύχτα κάνω μέρα μου, μ' "αγρύπνιας λιτανεία"
και σφίγγω την εικόνα σου
παιδί μου ν' ανασάνω
και η ψυχή μου φτερουγά
βλέμμα της ματαιότης ...
Που βλέπω τη διαστροφή, της ίασης τη φύρα,
την πόρνη της συνείδηση
που τη ζωή αμαυρώνει.
Μια σκευωρία ανάκατη, στο γάλα τη μαυρίλα
με "δηλητήριο φρικτό",
που ' ναι οι συνταγές της
οι σκοτεινές της επαφές, η φθονερή της πράξη.
Η πονηριά διαβητική, φρικιά που ζαχαρώνουν.
. . . * * Nikos D. Stoforos * *

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-12-2016