Το πατρικό μου

Δημιουργός: giltidis, makis

Φανταστικό πρόσωπο η Ελπίδα..οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα και καταστάσεις είναι συμπτωματική

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Το πατρικό μου

Πως θέριεψε το γιασεμί
αγγάλιασε την κουπαστή
σκαρφάλωσε στο δώμα

Το χα φυτέψει στην αυλή
τότε που ήμουνα παιδί
ευλογημένο χώμα

Το πατρικό μου στο χωριό
30 χρόνια έχω να ρθω
Τρέμω που το αντικρύζω

Όσο κι αν θέλω δεν μπορώ
πως θες να μη συγκινηθώ
σκύβω και γονατίζω

Εικόνες μου έρχονται μπροστά
στα μάτια μου απ'τα παλιά
Τα παιδικά μου χρόνια

Που τα παιχνίδια ήταν αγνά
μ'ένα τσουβάλι στα κλεφτά
τσουλούσαμε στα χιόνια

Με ένα τσέρκι απ'το πρωί
κι ένα τσιλίκι στην αυλή
μας έβρισκε το βράδυ

Κι ας είχα πάλι παραβεί
τη πατρική την εντολή
" μη πέσει το σκοτάδι "

Τα άνθη απ' τη λεμονιά
της ακακίας μυρωδιά
Υπέροχα μυρίζουν

Τα χρόνια αυτά στην ξενιτιά
αυτά που έχασα τ'απλά
με θλίψη με γεμίζουν

Τριζει η πόρτα της αυλής
έχει ν'ανοίξει αν το σκεφτείς
μισή ζωή που λείπω
 
Μου το θυμήσανε αν θες
που γίναν δέντρα οι πασχαλιές
και σκέπασαν τον κήπο

Σκαρφάλωσε και ο κισσός
στο μπόϊ ήμουνα μισός
όταν το πρωτοείδα

Τι και αν ήμουνα μικρός
κάτω εκεί στο λίγο φως
φίλησα την Ελπίδα

Μικρή ξανθιά σαν ζωγραφιά
σαν της αυγής δροσοσταλιά
τη φίλησα στο στόμα

Μου έκανε μια αγκαλιά
Μου χάρισε δύο παιδιά
Μου πήρε  ..μισό στρώμα

Έως εδώ θέλω να πω
τώρα στο σπίτι μου θα μπω
Βουτιά στις αναμνήσεις

Δεν ξέρω τ' αναγνωστικό κοινό
Το λίγο αυτό μα εκλεκτό
Αντέχει συγκινήσεις?

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-01-2017