Τα λόγια τα παράλογα

Δημιουργός: vigiannis, Γιάννης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πώς να μαζέψω τον παρά
όταν σκορπώ το χρήμα.
Πετώ γι’ ακόμα πιο ψηλά,
σκοντάφτω κι είναι κρίμα.

Πώς να κερδίσω τα πολλά
που ξέμεινα στα λίγα.
Με ρίξανε στη μοιρασιά,
με σκότωσαν σαν μύγα.

Ο θάνατος και η ζωή,
γλιστράνε σαν το λάδι.
Πώς να ξυπνήσω το πρωί,
πριν κοιμηθώ το βράδυ.

Τα λόγια τα παράλογα,
η αγάπη και το μίσος,
αφηνιασμένα άλογα,
κλωτσάνε μες στο στήθος.

Τα λόγια τα παράλογα,
ενός τρελού οράματα,
στο κόσμο δεν χωράνε.
Τα λόγια τα παράλογα,
και της ζωής τα κλάματα,
μαχαίρια που πονάνε.

Σαν βδέλλες πάνω σου ζωή,
χωρίς το γέλιο στη ψυχή,
γυμνοί,
αρκεί να μη χαθούμε.
Το κέρδος στην ανταλλαγή,
το να ξυπνάμε το πρωί,
στεγνοί,
να λέμε ότι ζούμε.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-01-2017